Jednym z zaleceń terapeuty integracji sensorycznej są stałe treningi słuchowe. Dlatego od 29 grudnia 2010 roku do 25 grudnia 2011 roku prowadzony był z Asią trening słuchowy Johansena. Jeździliśmy do Słupska raz na miesiąc bądź na dwa na diagnozę kontrolną. Po badaniu i wywiadzie informacje były tłumaczone na język niemiecki i wysyłane do Niemiec w celu analizy! Po ok. tygodniu dostawaliśmy stamtąd nagraną płytkę dostosowaną do poziomu Asi. Koszt jednej płytki to ok. 30-40 euro. Nasza córeczka słuchała każdego dnia przez 10 minut nagrany dla niej materiał. Jedna płytka była słuchana od 6 do 10 tygodni – zależało to od rodzaju płytki i znajdujących się na niej utworów oraz ich częstotliwości. Asia bardzo chętnie słuchała nagranej dla niej muzyki. Terapia słuchowa Johansena trwała cały rok. Asia łącznie wysłuchała 5 indywidualnie nagranych dla niej płyt , były to kolejno Waves 4 (od grudnia 2010), Waves 3 ( od lutego 2011), Ondulations 1 (od kwietnia 2011), Ondulations 2 (od czerwca 2011), Ondulations 3 (od października 2011). Po wysłuchaniu ostatniej płytki terapeuci prowadzący terapię zdecydowali o jej zakończeniu. Myślę, że po prostu efekty były mało widoczne. Mimo to trening słuchowy jest nadal bardzo potrzebny naszej córce ze względu na nadwrażliwości słuchowe jakie posiada! Objawia się to tym, że Joasia nie może znieść codziennych odgłosów jakie nas otaczają np.: odgłosu pralki, miksera, odkurzacza a nawet cichego burczenia lodówki oraz odgłosów ulicy tj. przejeżdżających samochodów. Krótko mówiąc nie lubi hałasu, ponieważ odbiera te głosy o wiele mocniej niż my! Najczęstszą reakcją jest zasłanianie przez nią uszu i w celu zniwelowania hałasu zaczyna mruczeć bądź nawet krzyczeć. Trening słuchowy ma na celu niwelowanie owych nadwrażliwości. Pragniemy zrobić wszystko aby Asia mogła w przyszłości radzić sobie w codziennym świecie, ale do tego jest potrzebna intensywna terapia integracji sensorycznej i ciągłe treningi słuchowe! Dlatego pragniemy skorzystać z innej znanej terapii słuchowej, którą jest trening słuchowy Tomatisa . Jest on terapią bardziej inwazyjną i można powiedzieć efektywniejszą od treningu Johansena.
Gabinecie Wspomagania Rozwoju Dzieci „Kamyczek”
Ul. Rybacka 20, 76-200 Słupsk
Tel: 785 328 327, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.">Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.,Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. .
Strona internetowa: www.kamyczek.org .
Jej twórcą jest dr Kjeld Johansen - duński nauczyciel i psycholog, dyrektor Bałtyckiego Laboratorium Badań Nad Dysleksją ( www.dyslexia-lab.dk). W swojej pracy Johansen oparł się na doświadczeniach Christiana A. Volfa.
Program terapeutyczny w formie indywidualnie filtrowanej muzyki instrumentalnej nagrywany jest na płyty CD. Dziecko otrzymuje płytę do domu i słucha jej codziennie przez 10 minut przez słuchawki. Postępy terapii kontrolowane są co 4 do 8 tygodni (zależnie od wieku), za każdym razem dziecko otrzymuje nową specjalnie dla niego przygotowaną płytę CD z programem terapeutycznym. Program stymulacji trwa 6-10 miesięcy.
Metoda Indywidualnej Stymulacji Słuchu dr Johansena stosowana jest w wielu krajach na świecie, cieszy się uznaniem w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Francji i Austrii. W USA terapia Johansena znana jest pod nazwą Hemisphere Specific Auditory Stimulation (HSAS), w Skandynawii jako Auditory Discrimination Therapy (ADT) . Inne terapie dźwiękiem w formie treningów słuchowych - Metoda Tomatisa, AIT (Auditory Integration Training), Samonas Sound Therapy.
Stymulacja słuchowa wg dr Kjelda Johansena poprawia przetwarzanie bodźców słuchowych. Jeśli u dziecka występują centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego wówczas ma ono problemy z prawidłowym różnicowaniem dźwięków, lokalizacją źródła dźwięku, rozpoznawaniem wzorców dźwiękowych, analizą czasowych aspektów sygnału dźwiękowego, umiejętnością rozumienia mowy zniekształconej, rozumieniem mowy w hałasie. To znaczy, że osoba z tym zaburzeniem nie ma możliwości pełnego wykorzystania słyszanego sygnału akustycznego przy prawidłowym jego odbiorze w strukturach obwodowych (Katz, 1994).
W konsekwencji często pojawiają się trudności w rozwoju mowy, prawidłowej artykulacji, uczeniu się, czytaniu, koncentracji uwagi, konstruowaniu wypowiedzi pisemnych, pisaniu. W klasie dzieci z tym zaburzeniem mogą pozostawać na uboczu z powodu nieśmiałości, niskiej samooceny.
Źródło : www.johansen-ias.pl